Blogia
Guarani

HISTORIA NAVIDEÑA - MOMBE'U ARAREÑOIGUIGUA

HISTORIA NAVIDEÑA – MOMBE’U ARAREÑOIGUIGUA

EL CRUCE DE LOS CAMINOS – TAPEJOASAHA

Ohai Guaraníme: David Galeano Olivera

Leer original (hacer clic) en: http://cafehistoria.ning.com/profiles/blogs/historia-navide-a-mombe...

Leer también en: http://dgaleanolivera.wordpress.com/historia-navidena-mombeu-araren...


            En una Nochebuena a minutos de la Navidad un anciano medita solitariamente, junto a la ventana de su aposento; con mirada angustiada mira el cielo impasible, brillante, lleno de estrellas, y la tierra silenciosa, envuelta por el suave viento. No hay en este mundo un corazón tan árido como el suyo ni un alma tan atribulada. El sepulcro se abre ya ante sus pasos; él se encamina a la sima y nota asustado, que por bagaje de su vida, no trae más que un enjambre de errores; un cuerpo quebrantado por las enfermedades y un alma envenenada. Peteî Pyharemarangatúpe Arareñói mboyvemi, peteî karai tujami oñepy’amongeta ha’eñomi, ovetâ ykére, ikotykehápe; omaña kyhyje yvágare heko kirirî guasúva, ojajáiva, henyhêva mbyjakuéragui, ha yvy ape katu ikirirî ha oñeañuâ yvytu kangy piro’ýpe. Ndaipóringo ko yvy ape ári peteî korasô inandivéva imba’évagui ha peteî ánga ikatuva’erâ oñembyasyve ichugui. Tyvyty niko ojepe’áma ohóvo henonderâme; ha’e ohupytypotáma hembe’y ha ñemondýi reheve ohechakuaa hekove rapykuere henyhêha opaichagua jejavygui; hete katu hasykatupaite ha hi’ánga hekotyaipa.




            Como espectros aterradores se arremolinan en su memoria los días hermosos de la juventud: aquella espléndida mañana de mayo en que su padre le puso por primera vez en el sendero de la vida desconocida para él; asimismo, aquel momento fatal, en que él, el joven de sonrientes esperanzas, pisó, en vez del camino pedregoso, pero apacible, de la virtud; aquel otro de la voluptuosidad y del error; camino que le prometía el gozo, pero lo precipitó arteramente al abismo. Una pena indecible tortura el corazón del anciano, cuando grita sollozando en el silencio de la noche: ¡Si pudieran volver otra vez los años de la juventud!. ¡Oh, Padre mío, colócame otra vez en el cruce de los caminos de la vida, para que pueda elegir de otro modo!. Póra ivaivaivévaicha ohasa iñakâ rupi umi ára porâite imitârusúrôguare: ku jasypo pyhareve jajai’asy itúva opoírôguare chugui oguata haĝua ha’eño ha ijehegui ko yvy ape ári, teko ha’e ne’irâ oikuaaguasúva gueterei; upéicha avei, ku pa’û hekojetu’úva, ha’e, mitârusu henyhêva pukavy ha kerayvotyeta porâgui, opyrûrângue tape hasyvéva, py’aguapy me’êha, tekokatu rape; oguatákuri ambuére henyhêva tekojerovu ha jejavýgui; tape gua’u omyenyhêtava heko vy’águi ha upevérô pya’eterei ombosyryrýva chupe yvykua gotyo. Peteî py’arasy ijapyra’ŷva ohapy pe karai tujami korasô, omohasê chupe ha sapukái upe pyhare ikirirî’asývape: ¡Ikatúnga’ura’e ambojevy ára ha aikojey mitârusúrô!. ¡Oo, che Ru, chemoîjeýna tapejoasahápe aiporavo haĝua ambue tape!.




            La queja sollozante del anciano se pierde sin respuesta en el silencio de noche. No tendrá ya ocasión de elegir... Pero tú, amigo mío, estás todavía frente al cruce de los caminos de la vida. Tu puedes elegir aún el camino recto. Karai tujami py’arasy oñemondéva tasême oho ha okañy upe pyhare kirirîguasúpe ha ndohupytýi ñembohovái. Ndorekomo’âvéima pa’û oiporavo haĝua… Áĝakatu nde, che irû, reime gueterei tapejoasaha renondépe. Nde reiporavokuaa gueterei tape ikare’ŷva.


            No seas primavera, sin flores... No seas cielo, sin estrellas... No seas una persona, sin nobles ideales... Aníke oiko ndehegui arapoty ijyvoty’ŷva… Aníke oiko ndehegui yvága imbyja’ŷva… Aníke oiko ndehegui tekove hekokatu’ŷva…




            (La versión original pertenece al Mons. Thiamer Thoth, autor de El Joven de Carácter)


ooo000ooo


            ¡Feliz Navidad – Vy’apavê Arareñóire! (http://cafehistoria.ning.com/profiles/blogs/feliz-navidad-vy-apav-a...)



0 comentarios